สังขาร หมายถึง สภาพที่ปัจจัยทั้งหลายปรุงแต่งขึ้น หรือ สิ่งที่เกิดจากเหตุปัจจัย ในที่นี้หมายเอาสังขารที่เป็นรูปธรรม แบ่งเป็น 2 อย่าง ตามลักษณะที่มีใจครองและไม่มีใจครอง คือ
- อุปาทินนกสังขาร สังขารมีใจครอง
- อนุปาทินนกสังขาร สังขารไม่มีใจครอง
อุปาทินนกสังขาร
อุปาทินนกสังขาร คือ สังขารที่มีใจครอง หมายถึง สังขารที่กรรมยึดครองหรือเกาะกุม ได้แก่ สิ่งที่มีชีวิตหรือมีจิตวิญญาณทั้งหลาย เช่น มนุษย์ สัตว์ดิรัจฉาน เทวดา เป็นต้น ซึ่งเกิดขึ้นจากการรวมกันของธาตุ 6 ประการ คือ
- ปฐวีธาตุ ธาตุดิน
- อาโปธาตุ ธาตุน้ำ
- เตโชธาตุ ธาตุไฟ
- วาโยธาตุ ธาตุลม
- อากาสธาตุ ธาตุอากาศ
- วิญญาณธาตุ ธาตุรู้
สามารถที่จะเคลื่อนไหว คิด จำ รู้อารมณ์ต่าง ๆ ได้ เป็นสังขารที่มีกรรมครอบครอง คือเกี่ยวเนื่องด้วยกรรมและผลของกรรม
อนุปาทินนกสังขาร
อนุปาทินนกสังขาร คือ สังขารที่ไม่มีใจครอง หมายถึง สังขารที่กรรมไม่ยึดครองหรือเกาะกุม ได้แก่ สิ่งที่ไม่มีชีวิต ไม่มีจิตวิญญาณ เกิดจากการรวมกันของธาตุ 4 ประการ คือ
- ปฐวีธาตุ ธาตุดิน
- อาโปธาตุ ธาตุน้ำ
- เตโชธาตุ ธาตุไฟ
- วาโยธาตุ ธาตุลม
ไม่สามารถจำ คิด และรับรู้อารมณ์ต่าง ๆ ได้ ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ด้วยตัวเอง เช่น ดิน หิน สิ่งปลูกสร้างทั้งหลาย เป็นต้น เป็นสังขารที่ไม่มีกรรมครอบครอง คือ ไม่เกี่ยวเนื่องด้วยกรรมและผลของกรรม
สังขารทั้ง 2 ประเภทนี้ เสมอกันโดยความเป็นไปตามกฎพระไตรลักษณ์ คือ
- อนิจจตา ความเป็นของไม่เที่ยง มีการแปรปรวนเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา
- ทุกขตา ความเป็นทุกข์ ไม่สามารถทนอยู่ในสภาพเดิมได้
- อนัตตตา ความเป็นของไม่มีตัวตน ไม่สามารถควบคุมหรือบังคับบัญชาได้